PEDAGOG

PEDAGOG     J

zaprasza

​​​​​​​

Poniedziałek    7.55 –   8.20

                       9.05 – 10.00

Wtorek            7.30 –   8.20

                       9.05 -   9.15

  9.40 – 12.00

Środa              7.30 – 11.00

                     11.45 – 12.50

Czwartek         7.30 – 10.10

                     10.55 – 12.00

Piątek              7.30 -   8.20

                       9.05 -   9.15

                     10.00 – 12.00

DROGI UCZNIU!

Zwróć się do pedagoga szkolnego gdy:

• Czujesz, że nikt Cię nie rozumie, jesteś samotny.

• Nie potrafisz porozumieć się z nauczycielem.

• Masz trudną sytuację rodzinną.

• Chciałbyś z kimś porozmawiać.

• Masz problem i nie wiesz jak go rozwiązać.

• Chcesz podzielić się swoją radością, sukcesem.

• Masz ciekawe pomysły, którymi chcesz się podzielić.

Przyjdź także z każdą sprawą, z którą sam nie potrafisz sobie poradzić.

DROGI RODZICU!

Zwróć się do pedagoga szkolnego, gdy:

• Niepokoi Cię zachowanie dziecka.

• Chcesz porozmawiać o dziecku i Twoich z nim relacjach.

• Masz pytania dotyczące wyników w nauce dziecka i jego funkcjonowania w szkole.

• Potrzebujesz wsparcia w procesie wychowania.

• Masz pytania i nie wiesz do kogo się z nim zwrócić, szukasz pomocy.

DROGI RODZICU!

Czy wiesz w jaki sposób chronić swoje dziecko przed zachowaniami ryzykownymi?

Oto sześć dobrych rad.

Sprawdź, jak działają w praktyce.

1. Rozmawiaj ze swoim dzieckiem o wydarzeniach dnia codziennego – to sprzyja tworzeniu bliskości i zaufania.

2. Utrzymuj z dzieckiem dobry kontakt – bardzo istotne jest, aby Twoje dziecko wiedziało, że jest ważne dla rodziców i że z przyjemnością słuchają oni tego, co ma do powiedzenia.

3. Poprzez rozmowę buduj pozytywny stosunek dziecka do nauczycieli i szkoły – to są Twoi sprzymierzeńcy w pięknym i ważnym zadaniu wychowywania młodego człowieka.

4. Mów swojemu dziecku, że robi coś dobrze i chwal je – w ten sposób budujesz w nim wiarę we własne możliwości oraz zachęcasz je do działania.

5. Zachęcaj dziecko do aktywności – ruch i zabawa na świeżym powietrzu, sport, twórczość plastyczna czy działalność w ramach wolontariatu to dobre sposoby, by rozwijać pożyteczne zainteresowania dzieci i młodzieży.

6. Kontroluj w jaki sposób Twoje dziecko spędza czas poza domem, zwłaszcza wieczorami – ale daj mu też do zrozumienia, że Twoje pytania są wyrazem troski, miłości i zainteresowania.

Jak pomóc dziecku zbudować zdrową samoocenę?

1. Okazuj empatię
Staraj się rozumieć i akceptować to, co czuje dziecko. Wspieraj je w tym, co przeżywa, dawaj do zrozumienia, że sobie poradzi, a jeśli będzie mu trudno, może na Ciebie liczyć. Bądź OBECNA/Y
w trudnych chwilach takich jak choroba, zmiana szkoły, przeprowadzka itp.

2. Przytulaj ile się da

Bliskości z dzieckiem nigdy nie za wiele. Czuły dotyk uczy wyrażania emocji, daje poczucie bezpieczeństwa i bycia ważną osobą. Koi i relaksuje, jeśli tylko nie jest na siłę.

3. Pytaj dziecko o zdanie
Nawet, jeśli z różnych powodów nie weźmiesz opinii dziecka pod uwagę w podjęciu decyzji, lepiej poznasz jego sposób myślenia i emocjonalność. Nie krytykuj i nie oceniaj. Przyjmuj, informuj
o swojej opinii, przedstawiaj argumenty.

4. Okaż wyrozumiałość
Aby było to możliwe, uważnie słuchaj, obserwuj i analizuj. Zrozumienie wymaga wysiłku,
ale jest dla dziecka nieocenione. Dawaj dziecku sygnały zrozumienia słowami, gestami, rozmową. Dopytuj je o szczegóły. W ten sposób pokażesz, jak ważne jest dla Ciebie dziecko.

5. Mów o emocjach i uczuciach
Rozmowa to jeden z najprostszych (tzn. najłatwiej dostępnych i najszybszych) oraz najskuteczniejszych sposobów radzenia sobie z emocjami. Ucz tego dziecko, a zwiększysz
u niego poczucie własnej skuteczności i pewności siebie. Zmniejszysz tym samym ryzyko wystąpienia nałogów oraz ułatwisz mu budowanie relacji w przyszłości.

6. Aprobuj mówienie prawdy
Jeśli musisz karać, to adekwatnie do winy. Bierz pod uwagę, czy dziecko zrobiło coś celowo, czy niechcący. Nie dopuść do sytuacji, w której bardziej korzystne dla dziecka będzie ukrywanie „występku” niż przyznanie się do winy.

7. Doceniaj wysiłki
Kiedy dziecko się stara, nagradzaj je niezależnie od wyniku. Każda konstruktywna aktywność jest lepsza od jej braku. Jeśli dziecku nie wychodzi, mów: Nie szkodzi, dopiero się uczysz. Każdy próbuje wiele razy, zanim mu wyjdzie.
Pytaj: Jak myślisz, dlaczego się nie udało? Co możesz poprawić? 
zamiast pokazywać czy mówić jak „powinno być”.

8. Wspieraj mocne strony i talenty
To na nich opiera się poczucie własnej wartości, kształtują pasje i preferencje, buduje sukces. Często jako dorosłym łatwiej nam dostrzec własne słabości, niż pozytywy, dlatego warto pokazywać dziecku tę drugą stronę jak najczęściej.

9. Dbaj o siebie i ucz dziecko, że to ważne
Schludny wygląd, poświęcanie tylko sobie choć trochę czasu w ciągu dnia, nagradzanie siebie
i samorozwój wydają się niektórym przyziemne czy też egoistyczne. Nic bardziej mylnego. Człowiek, który nie lubi siebie, nie może lubić innych, trudno więc, by budował czyjąkolwiek samoocenę.

10. Przestań pouczać
Wykłady i nie poparte własnym zachowaniem rady są dziecku niepotrzebne. O wiele ważniejsza jest akceptacja i próby zrozumienia..

11. Znajdź wspólne zainteresowania
Nie ma lepszego sposobu na spędzanie czasu z dzieckiem niż aktywność, którą lubicie Ty

i ono. Wspólne czerpanie radości i satysfakcji z tego, co się robi, to gwarantowana świetna zabawa, ale także wzajemne wzmacnianie poczucia sensu swoich działań, a więc bycia wartościowym.

12. Pozwól popełniać błędy
Kiedy dziecku coś się nie uda, zamiast je ośmieszać czy karcić w jakiejkolwiek formie – przyjmij to
i mów, że błędy zdarzają się każdemu człowiekowi, zwłaszcza, kiedy dopiero się czegoś uczy. Opowiadaj o tym, jakich Ty doznałeś porażek i w jaki sposób Ci pomogły, jak sobie z nimi radziłaś/eś. Ucz o konsekwencji i jej przyjmowaniu.

13. Dotrzymuj słowa
Dla dziecka dane słowo jest święte. ZAWSZE go dotrzymuj, a jeśli zdarzy się, że z jakichś przyczyn nie dasz rady – przeproś.

14. Bądź autentyczna/y
Pokazuj dziecku, że warto być sobą. Dawaj do zrozumienia, że sympatię zdobywa się uczciwością
i szczerością, a nie robiąc coś na pokaz czy po to, by się przypodobać.

15. Śmiej się! 
Uśmiech i śmiech to dla dziecka norma i dziwi się, że dorośli robią to tak rzadko. Weź z tego przykład i uśmiechaj się czy jest okazja, czy nie. Podziękuje Ci nie tylko Twoje dziecko, ale

i Twój mózg. Poczucie humoru to jedna z cech ludzi sukcesu.

MOTYWACJA TO TAKA SIŁA, BEZ KTÓREJ
CAŁA NASZA MĄDROŚĆ I TALENTY NIC NIE ZNACZĄ             (R. Wolińska)

• Zarówno pozytywne, jak i negatywne emocje potrafią zakłócić proces uczenia się, dlatego trzeba najpierw uporać się z problemami dnia codziennego, by móc skupić się na nauce. Warto zatem obgadać to, co nas gryzie albo wprowadza w euforię
•  Każdy chce mieć poczucie sprawstwa, czyli wiedzieć, że coś od niego zależy, że potrafi sam coś osiągnąć, dlatego należy wdrażać od najmłodszych lat do samodzielności, która buduje poczucie wartości dziecka, a później dorosłego.

Nie odrabiaj lekcji z dzieckiem, siedząc obok, ale bądź blisko i zajmij się codziennymi czynnościami. Niech dziecko prosi o pomoc, o sprawdzenie, pozwól mu się wykazać. W szkole przecież musi liczyć na siebie

•  Schemat dnia, który dotyczy czasu na odpoczynek, sport, naukę, sprzątanie, spotkania z przyjaciółmi itp., wprowadza poczucie bezpieczeństwa. Pozwala nauczyć się planowania pracy
•  Długie wywody, mające na celu zachęcenie do nauki, przynoszą odwrotny skutek, bo nudzą i zniechęcają, szczególnie, gdy zaczynają się od słów: "Ile raz ci mówiłem/am", "Ja chcę tylko, żebyś miał/miała lepiej ode mnie"
•  Nikt nie cieszy się z niepowodzeń, min. słabych ocen, gdyż sprawiają, że człowiek czuje się nikim. Jeśli w domu potwierdzisz to uczucie, zniechęcisz do dalszej pracy.

 Razem z dzieckiem zastanów się, dlaczego oceny są negatywne. Wspólne rozwiązanie problemu może pomóc Twojemu dziecku i Tobie!

OSOBOWOŚĆ KSZTAŁTUJE SIĘ NIE PRZEZ PIĘKNE SŁOWA,
LECZ PRACĄ I WŁASNYM WYSIŁKIEM          (A.Einstein)

Łatwo się zniechęcić do pracy, gdy:

•  nie dostrzega się sukcesów, nawet tych małych, a roztrząsa się porażki, nawet te najmniejsze
•  ktoś nam rozkazuje ( Siadaj do lekcji!, Posprzątaj !). Nawet jeśli "schowa" to za słowem PROSZĘ (Siadaj do lekcji, proszę!)
•  zamiast opisać problem, wyjaśnić swój punkt widzenia, zaproponować rozwiązanie ktoś: oskarża (Jesteś taka niechlujna), poniża (Kolejna jedynka, kto zechce chłopaka tępaka?), ośmiesza (Ty to jesteś geniusz, córka napisać przez U), zniechęca (Dopiero tyle zrobiłaś? W tym tempie do jutra nie skończysz!), zawstydza (Wstydź się, twoja młodsza siostra już to potrafi), grozi (Jak tego nie zrobisz, możesz pomarzyć o prezencie pod choinkę)
•  neguje się uczucia (Czego ty się boisz?; To nie jest trudne, pomyśl)
• uogólniamy, używając słów : znowu, ciągle nigdy (Znowu dostałeś tróję, stać cie na więcej; Ciągle są z tobą problemy; Nigdy nie można na tobie polegać)
•  w domu źle się mówi o szkole i nauczycielach (Co oni tam znowu wymyślili, Ta to już niczego nie nauczy, Ten to się uwziął), bo Wasz stosunek do szkoły i do nauczyciela ma wpływ na stosunek do nauki Waszego dziecka

Praca ( w domu, w szkole czy zawodowa) powinna być dla każdego źródłem satysfakcji, budować poczucie wartości, a nie być przykrym obowiązkiem. Bowiem tylko dzięki ciężkiej pracy
 i systematyczności możemy odnieść w życiu sukces!

Na podstawie: A. Faber, E. Mazlish, Jak mówić, żeby dzieci się uczyły w domu i szkole.